παραμένιος

-ον, ΜΑ, παραμένειος, -ον, Μ

αυτός που παραμένει σταθερός, παραμόνιμος*.

επίρρ...

παραμενίως Α

με παραμένιο τρόπο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παραμένω + κατάλ. -ιος, λ. σχηματισμένη προς ετυμολόγηση τού τ. πράμν(ε)ιος* (οἶνος)].